ชีวิตของมนุษย์ยุคปัจจุบันนั้นหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะไม่ใช้ชีวิตโดยปราศจากการสร้าง “ขยะ” ทั้งกระดาษ ขวดพลาสติก ขวดแก้ว หรือเศษอาหารเหลือที่ก่อให้เกิดกลิ่นเหม็นที่ชวนให้เบือนหน้าหนี เราเพียงแค่เรานำถุงขยะที่บ้านออกไปทิ้งที่ถังขยะหน้าบ้านหรือปากซอย เราก็หมดภาระกับกลิ่นนั้นแล้ว
แต่หลังจากที่เราโยนถุงขยะออกไปให้พ้นทาง ยังมีชายฉกรรจ์ 4-5 คนที่ห้อยโหนบนรถขยะสีเหลือคนที่จะมาเอาขยะกลิ่นเหม็นจากหลายๆบ้านนั้นเพื่อไปกำจัดต่อ ชายเหล่านั้นที่ต้องอยู่กับกลิ่นขยะที่สุดจะทานทนและต้องสัมผัสกับชิ้นขยะเอง แม้จะผ่านถุงมือ แต่กลิ่นก็คงจะตราตรึงไปอีกนาน หลายครั้งที่ฉันเห็นแล้วก็นึกขอบคุณและศรัทธาในใจ พวกพี่ๆเค้าต้องจิตแกร่งมากทีเดียวถึงจะประกอบอาชีพนี้ได้
เราทุกคนต่างรู้กันดีว่าการตระเวนเก็บขยะของรถขยะนั้นต้องดำเนินไปอย่างเนิบช้าเพราะต้องใช้เวลาในการยกถังและเทขยะลงสู่รถขยะ ดังนั้นจึงก่อให้เกิดการติดขัดจราจรเล็กน้อยบริเวณรอบรถขยะ ผู้ใช้รถใช้ถนนต้องคอยหาโอกาสและจังหวะในการหลบเพื่อที่จะแซงขึ้นไป
หากคนที่เข้าใจในหน้าที่ของเหล่าหน้าที่เก็บขยะก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่หลายต่อครั้งที่ฉันเป็นหนึ่งในคนใช้ถนนที่ไม่เข้าใจเมื่อได้ยินรถบางคน “บีบแตร” ไล่รถขยะ...
ฉันงงปนสงสัยและจินตนาการไปเล่นๆว่า บ้านของเจ้าของรถคนนี้ใช้ชีวิตในลักษณะใดหนอ กำจัดขยะเองหรือเปล่าหนอถึงได้ไม่เห็นอกเห็นใจพนักงานเหล่านี้เลย ขยะของบ้านคุณอาจจะอยู่ในรถคันนี้ก็ได้
อยากให้หลายๆคนใจเย็นลงให้มากและนึกถึงใจของคนที่ต้องประกอบอาชีพที่น้อยคนกล้าที่จะทำ หากเราเองกำจัดขยะที่เราก่อไม่ได้ เราก็ควรเห็นใจคนที่เค้าทำหน้าที่ให้เรา ใจเย็นลงนิด รอเวลาอีกหน่อยแล้วค่อยแซง แบบนี้น่ารักกว่าเยอะค่ะ
