จะว่าไปเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ เพราะเชื่อว่าหลายท่านก็ได้เคยได้พบประสบกับเรื่องราวของทางเดินเท้าหฤหรรษ์นี้อยู่เนือง ๆ และทางแก้ก็คือ?? ...ใช่แล้วจ้า!! การเดินเลี่ยงนั่นเอง เพราะเราก็เดินมาจนขนาดนี้แล้ว ครั้นจะเดินกลับแบบหิวโหยเพราะมีเสาไฟฟ้ามาขวางหน้าก็คงไม่ใช่เรื่อง เพราะอย่างน้อยก็ยังมีช่องให้เดินผ่านไปได้บ้าง ยังไม่ได้ถูกปิดกั้นทางเดินเท้าเลยซะทีเดียวเหมือนที่ในบางจุด
แต่ในใจก็อดคิดไม่ได้ว่าบ้านเมืองเรามันจะสวยงามและเป็นระเบียบเรียบร้อยมากกว่านี้ได้ไหม จะขอให้พื้นที่สาธารณะที่พวกเราใช้ร่วมกันอยู่ในสถานะใช้งานได้เต็มที่จริง ๆ มีการวางแผนร่วมกันระหว่างหน่วยงานเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดได้หรือไม่ ส่วนที่ดินของเอกชนก็ควรจะแบ่งแยกโดยชัดเจนไม่มาก้าวล่วงกันและกัน มันจะเป็นไปได้ไหม เพราะถ้าเป็นไปได้จริงเราอาจจะมีทางเดินเท้าที่กว้างขวางและปลอดภัยมากกว่าที่เป็นอยู่อย่างเช่นทุกวันนี้ก็เป็นได้
บางคนอาจจะคิดว่า ล้ำนิด เกินหน่อย เป็นเรื่องเล็กน้อย หยวน ๆ กันไป เลี่ยง ๆ กันไป... แต่ความคิดแบบนี้มันถือว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วหรือ?? โปรดอย่าลืมว่า “ภูเก็ต” คือจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยว และในแต่ละวันก็มีนักท่องเที่ยวต่างชาติมากมายเดินเที่ยวชมความงดงามของจังหวัดภูเก็ต “ไข่มุกอันดามัน” ที่สุดแห่งมุกงามเม็ดนี้...
