ถึงแม้ความเกิด แก่ เจ็บ ตาย คือสิ่งที่พวกเราทุกคนต้องประสบไม่วันใดก็วันหนึ่ง แต่สำหรับ “พระ” ผู้ทรงเป็นมิ่งขวัญและศูนย์รวมจิตใจของคนไทยแล้ว พวกเราทุกคนก็ทำใจยอมรับไม่ได้ และภาวนาให้สิ่งที่ได้ยินจากโทรทัศน์ในวันนั้นเป็นเพียงแค่ฝันร้าย และอธิษฐานในใจว่ามันจะต้องผ่านพ้นไป เมื่อเราลืมตาตื่นขึ้นมา
“ปาฏิหาริย์ ไม่มีจริง” พระองค์เสด็จกลับสู่สวรรคาลัย เหลือไว้เพียงคำสอนอันทรงคุณค่า และภาพจำแห่งองค์มหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ ที่ได้ทรงงานหนักมาตลอดระยะเวลากว่า 70 ปี เพื่อประชาชนคนไทยของพระองค์
ในฐานะคนไทยหนึ่งคนที่ได้เกิดและอาศัยบนแผ่นดินของ “พ่อ” ขอน้อมนำเอาคำสอนของของพระองค์มาใช้ในชีวิตและการทำงาน เพื่อความสุขและความก้าวหน้าในชีวิต และไม่ลืมที่จะทำเพื่อผู้อื่นเหมือนที่พ่อของพวกเราเคยทำให้ได้ประจักษ์ต่อสายตาตลอดมาซึ่งจะเก็บจำอยู่ในหัวใจดวงนี้ และทุกดวงใจของคนไทยตลอดไป
