ซึ่งนอกจากความแกร่งของ “อรุณา” คุณแม่สายสตรอง และบอสสุดหล่อสามีแห่งชาติอย่าง “วศิน” แล้ว ละครเรื่องนี้ยังสะท้อนเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในสังคมเราได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นค่านิยมในความไม่เท่าเทียมกันของเพศหญิงและเพศชาย ที่หลายคนยังมองว่า “ผู้ชายมีเมียน้อย เป็นเรื่องธรรมดา” ค่านิยมแบบนี้ควรจะหมดไปจากสังคมไทยของเราเสียที
จริงอยู่ที่ผู้หญิงเราสมัยก่อน “อยู่บ้าน เลี้ยงลูก ทำกับข้าว ดูแลปรนนิบัติสามีที่ต้องออกไปทำงานหาเงินมาเลี้ยงสมาชิกในครอบครัว” และด้วยความคิดที่ว่าตัวเองเหนือกว่าเพราะเป็นคนหาเงินมาเลี้ยงดูเมียและลูกก็ทำให้คิดว่าตัวสามีนั้นสามารถทำอะไรก็ได้ จะมีเล็กมีน้อยสักกี่คนก็ได้เพราะตัวเองคือ “ช้างเท้าหน้า” และภรรยาก็มีตัวเลือกไม่มากนัก เพราะสังคมบีบบังคับให้เป็นแม่ของลูกและเมียที่ดีของสามี
แต่สมัยนี้ผู้หญิงส่วนใหญ่ได้ก้าวออกมาทำงานนนอกบ้าน เพื่อช่วยเหลือแบ่งเบาภาระต่าง ๆ ภายในบ้าน ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในปัจจุบันคือผู้หญิงหลายคนหาเงินเข้าบ้านได้มากกว่าสามีของเธอเสียด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้นอยากให้สังคมเราหันมาให้ความสำคัญกับความเท่าเทียมทางเทศมากขึ้น
ไม่ได้บอกว่าผู้หญิงอยู่ได้โดยปราศจากผู้ชาย เพราะเราคงหลีกเลี่ยงกฎแห่งธรรมชาติไม่ได้ มนุษย์ทุกคนเกิดมาเป็นสัตว์สังคมโดยธรรมชาติ และมีหน้าที่ดำรงเผ่าพันธุ์ให้คงอยู่ถึงรุ่นลูกรุ่นหลานสืบไป
สิ่งที่พยายามจะบอกก็คือ โลกในทุกวันนี้มันก้าวไปไกลมากเหลือเกินแล้ว ผู้หญิงผู้ชายล้วนแล้วแต่มีความสามารถกันทั้งสิ้น เราทุกคนไม่ว่าจะเป็นเพศใดต่างก็มีความคิด มีความเป็นตัวของตัวเองที่จะแสดงออกในทางที่ถูกที่ควรแตกต่างกันไปภายใต้สิทธิที่เท่าเทียมกันในสังคม ซึ่งก็อาจจะไม่ถูกใจเราไปเสียหมดทุกอย่าง
แต่อยากให้เราทุกคนได้ให้เกียรติและมองเห็นคุณค่าของคนแต่ละคนจากความสามารถของพวกเขา จากความคิด การปฏิบัติตนต่อสังคมที่พอดี น่านับถือ และการวางตัวที่เหมาะสม ไม่ใช่เพียงตัดสินจากเพศ มองแค่รูปร่างหน้าตาและฐานะทางสังคมที่เขามี สวยหล่อแล้วดี รวยแล้วดี “มันไม่จริงเสมอไป”
