ขับผ่านเส้นทางถนนถนนเฉลิมพระเกียรติ ร.9 (ถนนบายพาส) ปรากฏว่าวันนั้นถนนโล่งผิดปกติ และไม่มีขาซิ่งหรือจอมปาดที่เคยพบเจออยู่บ่อย ๆ เช่นทุกครั้งนี้ใช้เส้นทางดังกล่าวมุ่งหน้าขึ้นทางเหนือของเกาะ ในขณะที่กำลังฟังเพลงเพลิน ๆ ขับเลนซ้ายสุดไปเรื่อย ๆ ผ่านพื้นที่เกาะแก้วมุ่งหน้าต่อไปจนถึงช่วงถนนก่อนจะถึงอนุสาวรีย์ก็ได้พบว่าสองข้างทางมีป้ายห้ามจอดรถตลอดแนว
ขับรถคนเดียว ฟังเพลงคนเดียว ขาดไม่ได้คือต้อง “คุยกับตัวเอง” ทันทีหลังจากมองเห็นป้ายดังกล่าว “เออ! ดีเนอะ ไม่มีรถมาจอดเลนซ้ายสุด ได้พื้นที่ถนนมาอีกตั้ง 1 เลน ระบายรถขาออกกันได้ยาว ๆ...ยิปปี้! นึกขอบคุณไปยังทุกท่านที่เกี่ยวข้องสุดฤทธิ์” แต่ทันใดนั้นเอง “มอเตอร์ไซค์คันโต” แซงซ้าย ฟี้ว! คุยกับตัวเองอีกรอบ “หือ! มาจากไปหว่า” ปนกับความตกใจเบา ๆ เพราะด้วยความที่คิดว่าตัวเองขับชิดเลนซ้ายเลยไม่คาดหวังว่าจะมีเพื่อนร่วมเลนเดียวกันในฝั่ง “ซ้ายกว่า” แต่ไม่เป็นไร พี่เขาผ่านไปแล้วปลอดภัยดี เราก็ฟังเพลงต่อไป
ไม่กี่วินาทีถัดมาก็รู้ได้สังเกตว่าเส้นทางบริเวณดังกล่าวไม่มีไหล่ทาง “แล้วแบบนี้มอเตอร์ไซค์จะขับตรงไหน ความปลอดภัยของผู้ใช้รถใช้ถนนอยู่ที่ใด” แต่คำถามนี้ผุดขึ้นมาในหัวแล้วก็มลายหายไปในทันที เมื่อนึกขึ้นได้ว่าวิศกรรมของถนนมันก็ต้องขึ้นอยู่กับสภาพพื้นที่ และความจำกัดในด้านต่าง ๆ โดยรวม ในการที่จะตัดถนนเพื่อให้เราได้ใช้สัญจรไปมากันอย่างสะดวกสบายในชีวิตประจำวันมากที่สุด
หากท่านเป็นผู้หนึ่งที่พอจะมีประสบการณ์การขับรถบนเกาะภูเก็ต ท่านคงพอจะทราบว่าในแต่ละเส้นทางนั้นจะมีความเป็นลักษณะเฉพาะตัว ที่อาจจะต้องอาศัยความ “ชิน” หรือ “โชค” ในการขับผ่านเส้นทางดังกล่าวอย่างปลอดภัย บ่อยครั้งที่พบว่า ขับรถอยู่ดี ๆ ก็ต้องจะพบกับกรวยสีส้มสดใสบ้างไม่สดใสบ้างวางบนพื้นผิวถนน บ้างก็มีเส้นประเลือนลางปนเปกันไปหมด จนแทบอยากจะลงไปลงสีใหม่ให้ชัดเจนและสวยงาม (เรื่องนี้สัมผัสได้ในวันที่ขับรถไปบ้านเพื่อนในพื้นที่ป่าคลอก ขาไปไม่เท่าไร แต่ขากลับออกมามุ่งหน้าอนุสาวรีย์นี้หนา ง.งู มาเต็ม!! “งง” กับเส้นแบ่งช่องทางเดินรถมากเหลือเกินขอรับเจ้านาย)
ในฐานะชาวบ้านคนหนึ่งที่เข้าใจว่าจังหวัดภูเก็ตกำลังเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว ด้วยปริมาณนักท่องเที่ยวที่เพิ่มมากขึ้นทุกปี จนทำให้เกาะเล็ก ๆ แห่งนี้ต้องเร่งขยายตัวรองรับสภาพที่เปลี่ยนแปลงไปให้ทันและต้องทำให้ดีที่สุด ด้วยปัจจัยหลายด้าน ซึ่งรวมไปถึงความคาดหวังจากคนในท้องที่เอง และจากส่วนกลางที่ต้องการจะเห็นภูเก็ตเป็น “สวรรค์ของการท่องเที่ยวระดับโลก”
การเร่งรัดพัฒนาสาธารณูปโภคในด้านต่าง ๆ นั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่โปรดอย่าลืมและโปรดอย่ามองข้ามความปลอดภัยเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะคำว่า “ปลอดภัยไว้ก่อน” ยังคงใช้ได้เสมอในทุกยุคทุกสมัย อย่าให้พวกเราต้องอาศัยความ “ชิน หรือ โชค” เลย
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ว่าสภาพถนนจะเป็นแบบใด มีความจำกัดในด้านต่าง ๆ อย่างไร ปัจจัยที่สำคัญในการขับขี่ปลอดภัยก็คือตัวของ "ผู้ขับขี่" นั่นเอง...ขอให้ทุกท่านขับขี่ด้วยความระมัดระวัง และสนุกกับการใช้ชีวิตบนเกาะภูเก็ตของเราแห่งนี้
