ว่ากันด้วยเรื่องของ “ความรัก” ที่มักจะ มาพร้อมกับ “ความหึงหวง” อยู่เสมอ ใครกันจะไม่โหยหาความรัก ใครกันจะปฏิเสธได้ว่าความรักเป็นสิ่งจรรโลงโลกใบนี้ให้น่าอยู่ขึ้น ถึงแม้มันจะเป็นเวลาสั้นๆ แต่ทุกคนคงอยากสัมผัสและรับรู้รสชาติอันหอมหวานของความรัก แม้ว่าลึกๆในใจแล้วเราทุกคนรู้ว่า “ความรัก” มันก็เป็นเพียงอีกหนึ่งความรู้สึกตาม สัญชาตญาณธรรมชาติของมนุษย์ซึ่งจะสามารถมีให้กับใครก็ได้ นอกจากนี้มันก็จะเกิดขึ้นและจบลงได้อย่างที่เราไม่คาดคิด ทั้งยังอยู่เหนือการควบคุมของเราอย่างสิ้นเชิง
ในเมื่อเราควบคุม “ความรัก” ไม่ได้ แต่ในขณะเดียวกันนั้นเราเองสามารถที่จะควบคุม “อารมณ์” และ “จิต” ของเราได้ อารมณ์ในที่นี้อาจจะหมายถึงความรู้สึกผิด ชอบชั่วดี ความเกรงกลัวต่อบาปและยังรวมไปถึง “สติ” อีกด้วย
เชื่อเถอะว่าในโลกนี้ยังมีคนที่รักคุณอยู่ นั่นคือเพื่อนและครอบครัว หรือแม้แต่เนื้อคู่ตัวจริงของคุณที่ยังคงมาไม่ถึง คุณอาจจะพบรักแท้ในวัยที่คุณหมดศรัทธาในความรักไป แล้วก็เป็นได้
ความรักเกิดขึ้นและดับลงได้ เราไม่ควรผูกตัวผูกจิตของเราไว้กับคนอื่นให้เขาทําร้ายเรา ในขณะเดียวกันเราก็ไม่สามารถที่จะไปทําร้าย หรือเข่นฆ่าคนที่เขาไม่ได้รักเราแล้วเช่นกัน สําคัญที่สุดคือเมื่อเราเกิดมาคนเดียวเราต้อง อยู่ด้วยตัวเองให้ได้ สําหรับคนที่โชคดีในเรื่องความรักก็ขอให้เก็บเกี่ยวความทรงจําและวันเวลาดีๆ เอาไว้ แต่เมื่อใดที่ต้องพบกับความผิดหวังเราก็ยังมี “ตัวเรา” ให้ได้รักและดูแลทะนุถนอม
