ฉันมองด้วยความเข้าใจ ก็เลยเดินเข้าไปบอกว่า "หนูต้องกินผักกินนมเยอะๆ จะได้โตไวๆ เรียนหนังสือเก่งๆ จบมามีงานทำหาเงินเองได้ ที่นี้อยากซื้อของเล่นมากแค่ไหนก็ซื้อเลยค่ะ เหมือนพี่"
ตอนฉันเด็กๆแม่ไม่ค่อยซื้อของเล่นให้เท่าไหร่ ส่วนมากนางจะทุ่มเงินไปกับเรื่องการศึกษาให้ฉัน อยากเรียนพิเศษอยากได้หนังสืออะไรขอให้บอก แม่เพ็ญแขทุ่มไม่อั้น แต่ถ้าเป็นของเล่นนี่นานๆได้ที เท่าที่จำได้นี่มีแต่ตุ๊กตา 2-3 ปีแม่จะซื้อให้เล่นสักตัว
เลยกลายมาเป็นความเก็บกด โตขึ้นมาหาเงินได้เอง เจอร้านของเล่นที่ไหนต้องหยุดดู อะไรที่มันอยู่ในโทนชมพูๆ ม่วงๆ บานเย็นนี่ชอบนัก แค่ได้ดูได้จับก็ฟิน ถ้าถูกใจมากๆก็ซื้อเลย เวลาเจอม้าหมุนฉันก็อยากเล่นนะ แต่กลัวของเขาจะพังเอา
ในใจของเราทุกคนจะมีห้องเล็กๆที่บรรจุความเป็นเด็กของเราเอาไว้เสมอ อยู่ที่ว่าคุณเปิดประตูเข้าไปในห้องนั้นบ่อยแค่ไหน
